Paweł
Założyciel zespołu (dlatego wymieniamy go na pierwszym miejscu – spróbowalibyśmy nie wymienić, he, he…). Klawiszowiec i uzdolniony wokalista. Uwielbia ballady, ale w rockowych kawałkach potrafi nieoczekiwanie pokazać pazur, niczym Mick Jagger. Jako konferansjer szybko nawiązuje kontakt z publicznością – ludzie lubią go za bezpośredniość, serdeczność i takt.

Z racji swoich doświadczeń zawodowych jest naprawdę świetnym organizatorem. To on ustala z klientami terminy i szczegóły imprez. To on zapamiętuje bezbłędnie, że np. w sobotę w Krakowie pod żadnym pozorem nie wolno nam grać „Ale to już było”, bo pan młody ma alergię na ten utwór… Kiedy nie gra, zapewne jest w pracy – jako poważny specjalista ds. logistyki w dużym ogólnopolskim wydawnictwie. W wolnym czasie słucha Pink Floyd i Toto, ogląda filmy sprzed 30 lat albo czyta „Grę o tron”.

Przemek

W naszym zespole bębniarz który chętnie wspomaga kolegów wokalnie . Na co dzień Przemek to zawodowy perkusista, trębacz oraz dyrygent.
Poza zestawem perkusyjnym który sobie upodobał najbardziej, kotły symfoniczne czy nawet trójkąt nie są mu obce. Od lat współpracuje przy nagraniach płyt oraz na scenie z topowymi zespołami i artystami jako muzyk sesyjny. Poza muzyką w jego życiu jest również miejsce na dobry film z udziałem Jasona Stathama czy Sylwestra Stallone.

Wojtek
Profesjonalista w każdym calu – tu zgadzamy się w pełni z profesorami Akademii Muzycznej, którzy wręczyli mu dyplom z bardzo dobrą oceną. Wojtek jest multiinstrumentalistą-wirtuozem. Trzyma linię basu, co wcale nie oznacza, że słychać go tylko w tle – wręcz przeciwnie, dzięki swoim umiejętnością z łatwością znajduje sposób na to, by się wyróżnić. Kobiety oczarowuje niskim głosem, śpiewając przeboje m.in.Roya Orbisona, Elvisa Presleya czy Krzysztofa Krawczyka…

Jak tylko czas pozwala słucha wymienionego już niżej Roya Orbisona a także Arturo Sandovala.

Tomek
Charrrrryzmatyczna osobowość, znakomity gitarzysta (a charyzma i gitara często idą w parze, jak widać na przykładzie światowej klasy muzyków). Czuje bluesa, czuje rocka ale doskonale sprawdza się też w klimatach latino – także jako wokalista. Być może właśnie dlatego ma w sobie tyle optymizmu i luzu.

Zawodowo pnie się po szczeblach kariery w jednym z większych rodzimych zakładów produkujących pewne smakołyki, co jednak objęte jest ścisłą tajemnicą. Słucha Joe Satrianiego, Paula Gilberta i Dream Theater. Jak przystało na romantyka, wraca chętnie do „Małego Księcia”…

Różowa Pantera

Nie śpiewa. Jest panterą, czyli kotem, więc sami rozumiecie, dlaczego nie dopuszczamy jej do włączonego mikrofonu… Za to po prostu fenomenalnie dogaduje się z dzieciakami. Najmłodsi ją uwielbiają, a ona zawsze znajdzie sposób na to, by uatrakcyjnić im imprezę.

W sekrecie możemy zdradzić, że podobno znakomicie gra, ale tylko na steinwayach i tylko w największych salach koncertowych. Jeśli kiedyś odwiedzimy takie miejsce, będzie tam główną gwiazdą, ze swoimi ultraszybkimi solówkami. Na razie jednak Różowa Pantera nigdy nie popisuje się muzycznie, za to pełni zaszczytną funkcję twarzy całego zespołu – jest naszą maskotką